İSTİKLAL MARŞIMIZIN DOĞUŞU

Değerli öğretmenlerim, sevgili arkadaşlarım

Yıl 1915... Sömürgeci devletler saldırdılar ülkemize dört bir yandan... Parçalamak yok etmek  için vatanımızı, milletimizi...

Fakat , bir şeyi unuttular : Türkler için vatan her şeyden üstündür. Bu nedenle var gücüyle karşı çıktı sömürgecilere, işgalcilere...

Ve şöyle haykırdı Anadolu :  Seni elden bırakmayacağız sonsuza kadar.

                                                       Düşmedikçe birer birer üstüne...

Öyle de yapıldı. Yurdumun toprağına birer birer düşüp şehit oldu. Ahmetler, Mehmetler, Ayşeler, Fatmalar, yaşlılar , gençler, çocuklar... Geride kalanlar koşup şehitlerin yerini doldurdular. Can verdiler, can oldular bu vatana. Çünkü Türk milleti tarih boyunca özgür yaşamış, tutsak olmamıştır. Tarih tanıktır, bağımsızlık yaradılışımızın mayasıdır.

Yıl 1920...

Kurtuluş Savaşı, tüm şiddetiyle devam ediyordu. Anadolu işgalcilere olanca gücüyle karşı koyuyordu.

Toplumda ulusal bilinci güçlendirmek, bağımsızlık coşkusunu artırmak için bir marşa gerek duyuldu. İstiklal Marşı bağımsız bir devlet olmanın da gereğiydi. Batı Cephesi Komutanı İsmet Paşa milli marş yazılması için hükümete öneride bulundu. Milli Eğitim Bakanlığı bir yarışma düzenledi. Beş yüz lira ödül koydu. Yarışmaya 724 şiir katılmıştı. Bunların arasından milli marş olacak bir şiir seçilemedi. Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi TANRIÖVER'in isteği üzerine Mehmet Akif ERSOY ödül almak istemediğinden yarışma dışı olarak "Kahraman Ordumuza" adlı şiirini yazdı. Bu şiir 1 Mart 1921 tarihli TBMM toplantısında okundu.

12 Mart 1921 tarihli toplantısında da ayakta alkışlanarak İstiklal Marşı olarak benimsendi. Daha sonra bu şiirin ilk iki dörtlüğü Osman Zeki Öngör  tarafından bestelenmiştir.

Mehmet Akif ERSOY'un deyimiyle Tanrı'nın bir daha İstiklal Marşı yazdırmaması dileğiyle  hepinize  sevgiler saygılar sunarım.